«Για να αναπτυχθεί η Ελλάδα πρέπει να αναπτυχθούν οι περιφέρειές της. Και ανάπτυξη της Ελλάδας σημαίνει ανάπτυξη της Ηπείρου, η οποία θα πρέπει να είναι μία, αν όχι η κυριότερη, ατμομηχανή για τη μετάβαση της Ελλάδας στη νέα εποχή ανάπτυξης και ευημερίας». Αυτό τόνισε ο τέως πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητής Κωνσταντίνος Γάτσιος στην παρέμβασή του κατά την παρουσίαση στα Γιάννενα του βιβλίου «Ζήτημα εθνικής επιβίωσης», το οποίο συνέγραψε με τον οικονομολόγο Δημήτρη Ιωάννου.

Η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου, που κυκλοφόρησε εδώ και λίγους μήνες από τις εκδόσεις Κριτική, πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο των Ιωαννίνων. Για το βιβλίο μίλησαν ο πρώην υπουργός, δημοσιογράφος Πέτρος Ευθυμίου, ο βουλευτής Ιωαννίνων Σταύρος Καλογιάννης και ο ομότιμος καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, γλύπτης Θεόδωρος Παπαγιάννης, ενώ τη συζήτησε συντόνισε ο πρώην βουλευτής Ιωαννίνων, φιλόλογος Μιχάλης Παντούλας.

Για να θεμελιώσει τον ισχυρισμό του ότι η ανάπτυξη της Ελλάδας περνά μέσα από την ανάπτυξη της Ηπείρου, ο κ. Γάτσιος έκανε μια σύντομη ιστορική αναδρομή, ξεκινώντας από την ακμή των προεπαναστατικών χρόνων, για να φτάσει στα χρόνια της απελευθέρωσης και τη νεώτερη περίοδο. Όπως σημείωσε, η μη ενσωμάτωση στο νεοελληνικό κράτος εξ αρχής, η παρακμή της οθωμανικής αυτοκρατορίας και το κλείσιμο των συνόρων προς βορράν μετά το 1940, απέκλεισαν την Ήπειρο από την πρόσβαση σε μεγάλες αγορές και την οδήγησαν στην απομόνωση, την οικονομική κάμψη και τη μετανάστευση. Επιπλέον, χωρίς τα απαραίτητα έργα υποδομής η Ήπειρος παρέμεινε αποκομμένη και από την υπόλοιπη Ελλάδα. «Η Ήπειρος ενσωματώθηκε στην Ελλάδα το 1913, αλλά ενώθηκε λειτουργικά μαζί της 100 χρόνια μετά, με τη δημιουργία των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων και των έργων υποδομής», σημείωσε, τονίζοντας με έμφαση ότι «θα πρέπει να αγωνιστούμε ασυμβίβαστα για να ολοκληρωθούν οι οδικοί άξονες όπως πρέπει».

Σήμερα, συνέχισε, οι νέες υποδομές και οι νέες γεωπολιτικές συνθήκες που δημιουργεί η ευρωπαϊκή ενοποίηση, «δίνουν τη δυνατότητα στην Ήπειρο, με τα Γιάννινα στο κέντρο της, να στείλει τα προϊόντα της προς όλες τις αγορές του κόσμου και, επιπλέον, να γίνει μία νέα Μητρόπολη της εποχής της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, που αφορά στην οικονομία της γνώσης και του ανθρώπινου κεφαλαίου».

«Αλλά για να γίνουν όλα αυτά, απαιτούνται οι σωστές πολιτικές. Πρώτα απ’ όλα να καταλάβουμε τα συλλογικά μας λάθη που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία και να βγάλουμε τα σωστά συμπεράσματα. Να μάθουμε να θεωρούμε “εθνικόν το αληθές”. Και να κάνουμε τις μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που απαιτούνται για να ανθίσει η δημιουργικότητα, η εργατικότητα και η φιλοπονία των ανθρώπων που αγαπούν την πατρίδα τους, αγαπούν τη ζωή και βλέπουν προς το μέλλον», πρόσθεσε.

Ακολούθως, ο κ. Γάτσιος τόνισε ότι για τους λόγους αυτούς η χώρα πρέπει να αλλάξει πορεία, όχι όμως «από πάνω», όπως είπε, αλλά «μέσα από ένα μεγάλο κοινωνικό-ιδεολογικό μετασχηματισμό της κοινωνίας μας. Που θα την καταστήσει ικανή να συμβαδίζει ομαλά με τη δυναμική των παγκόσμιων εξελίξεων, αντί να τις υφίσταται παθητικά κατά τρόπο τραυματικό και αποσταθεροποιητικό, επειδή ακριβώς δεν τις αντιλαμβάνεται και δεν μπορεί να τις χειριστεί».

Αναρωτηθείς για τον τρόπο, ανέφερε ότι «η Ιστορία μας διδάσκει ότι στην ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών κάθε κοινωνική αλλαγή χρειάστηκε μια ομάδα ανθρώπων, συνειδητοποιημένη ως προς το διακύβευμα και τους στόχους, συμπαγή ως προς την πολιτική και ιδεολογική της συγκρότηση, και δυναμική ως προς τη δράση της. Μια ιδεολογική και πολιτική παράταξη».

Συνέχισε τονίζοντας εμφατικά ότι «η Ιστορία επίσης μας διδάσκει ότι στην Ελλάδα μια παράταξη με τέτοιες φιλοδοξίες μεγάλων αλλαγών όχι μόνο δε θα πρέπει να συνδέεται με καμία γέφυρα, με κανέναν ομφάλιο λώρο με τις ακαμψίες, τις αγκυλώσεις και τις παθογένειες του χτες, εκείνες που προκάλεσαν τη χρεοκοπία, αλλά αντιθέτως θα πρέπει ασυμβίβαστα να συγκρουστεί μαζί τους».

Προειδοποίησε δε ότι «απέναντί της θα παραταχθεί το πελατειακό κράτος και οι ιεροφάντες του, ο οικονομικός και κοινωνικός παρασιτισμός και η αναξιοκρατία. Οι δυνάμεις, δηλαδή, που κρατούν τη χώρα πίσω και οι οποίες ως κύριο όπλο τους χρησιμοποιούν την καλλιέργεια του φόβου. Του φόβου ότι οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα θα είναι τάχα καταστροφικές για τους πολίτες, για τον λαό».

«Τίποτε, βεβαίως, ψευδέστερο αυτού. Καταστροφικές είναι μόνο η στασιμότητα και η αδράνεια», τόνισε ο κ. Γάτσιος και ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του υποστήριξε ότι η χώρα χρειάζεται μια παράταξη, «η οποία θα μπορεί να υποστηρίζει τη δημοκρατία και την εθνική ακεραιότητα χωρίς ενοχές και χωρίς συμπλέγματα. Γνωρίζοντας ότι η δημοκρατία απαιτεί ένα στιβαρό κράτος. Αλλά και ότι απαιτεί και προϋποθέτει μία κοινωνία που εξελίσσεται δυναμικά και σταθερά».

«Έχουμε ήδη αργήσει και χρόνος άλλος πολύς δεν υπάρχει. Ναι, οι δρόμοι για τη ανάταξη του έθνους είναι δύσκολοι. Όμως επιλογή άλλη δεν έχουμε παρά να τους περπατήσουμε», κατέληξε.