Περπατούσαν ήδη πάνω από μία ώρα στην παγωμένη Βαλτική με κατεύθυνση τη Δανία. Η Έλζε, η Λούλου και ο Ότο σχεδίαζαν πολύ καιρό τη φυγή τους. Δυσπιστία, αποκλεισμός, φόβος, οπλισμένοι συνοριοφύλακες, απαγόρευση της τζαζ ως δηλητήριο του δυτικού ιμπεριαλισμού… σίγουρα οι ανατριχιαστικοί θόρυβοι της παγωμένης θάλασσας κάτω από τα πόδια τους τους τρόμαζαν λιγότερο.
1962. Η Έλζε μετά τον θάνατο της μητέρας της ζει σε ένα μικρό σπίτι δίπλα στον φάρο μαζί με τον πατέρα της, ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη λειτουργία του. Όσο μεγαλώνει, όμως, τόσο πιο πολύ ασφυκτιά στο απολυταρχικό καθεστώς της Aνατολικής Γερμανίας και αποφασίζει να το σκάσει…
1992. Τρία χρόνια μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου, η Φράντσι νοσταλγεί τα υπέροχα παιδικά της χρόνια κοντά στον φαροφύλακα πατέρα της και επιστρέφει στη Βαλτική, στο σπιτάκι του φάρου, με την ελπίδα να βρει έμπνευση για το νέο της μυθιστόρημα. Όλα όμως αλλάζουν όταν ανακαλύπτει κάτω από μια χαλασμένη σανίδα ένα παλιό ημερολόγιο και αρχίζει να το διαβάζει…
Σελ.: 344
Εκδόσεις: Μίνωας