Επιτέλους η γλυκιά προσμονή και αναμονή έφτασαν στο τέλος και πριν λίγες ημέρες κράτησα στα χέρια μου το νέο βιβλίο της πολυαγαπημένης μου Αλκυόνης Παπαδάκη με τίτλο «Στην άκρη του βράχου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Διόπτρα».

Διάβασα απνευστί τις 304 σελίδες έχοντας τα ίδια συναισθήματα που έχω κάθε φορά που διαβάζω ένα έργο της κ. Παπαδάκη, μια γλυκιά ηρεμία, μια υπέροχη φόρτιση και πολλά ακόμη που δεν εξηγούνται… Μόνο οι φανατικοί της αναγνώστες μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς εννοώ…

Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα, το «Στην άκρη του βράχου» είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα και ταυτόχρονα μια ιστορία που αναδεικνύει τον αγώνα για τη ζωή, τον έρωτα, τη φιλία και τις ανθρώπινες αξίες.

Εκεί στην άκρη του βράχου… στην κόψη του γκρεμού… οι πέτρες γυαλίζουνε τις νύχτες σαν κοφτερά μαχαίρια.
Οι πιο πολλοί έφτασαν ως εδώ δίχως καλά καλά να το καταλάβουν. Τους ξέβρασε ένα άγριο κύμα της μοίρας τους.
Είναι και κάποιοι, λιγοστοί είν’ αυτοί, που ξεκίνησαν μόνοι τους, παρασυρμένοι από μια χίμαιρα.
Έτσι… για να συναντήσουν την ψυχή τους, πέρα από τα όριά της.
Έτσι… για να προκαλέσουν το πεπρωμένο τους.
Έτσι… για να θαυμάσουν το τοπίο.
Όμως, πάντα, απ’ όλους αυτούς που περιφέρονται στην άκρη του γκρεμού, μερικοί τα καταφέρνουν να γλιτώσουν. Είν’ αυτοί που σκάλισαν με τα νύχια τους στις σχισμές του βράχου και βρήκαν το λουλούδι που είχε κρυμμένο η ζωή.

Κι ύστερα, γυμνοί, ξυπόλυτοι, ματωμένοι, ανακάλυψαν ένα μονοπάτι κι έτρεξαν να της το προσφέρουν.

Εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα που άγγιξαν την ψυχή μου…
Αλκυόνη

Σελ.: 304

Εκδόσεις: Διόπτρα