Η Κέντρα Κάμαλ, ψυχολόγος της Ελληνικής Αστυνομίας, θα άντεχε να χάσει τα πάντα εκτός από τη Μάιρα, τη μικρή της αδερφή, μαζί με την οποία κατάφεραν να σπάσουν τα δεσμά της σκληρής τους μοίρας.

Η εξαφάνιση της Μάιρα ένα απομεσήμερο του Αυγούστου σηματοδοτεί την επανεμφάνιση του πιο διαβόητου μανιακού δολοφόνου και παράλληλα την κορύφωση ενός πολέμου μέσα στους αιώνες μεταξύ ανθρώπων ιδιαίτερων, σχεδόν μυθικών, προορισμένων να αλληλοεξοντώνονται στην αέναη αναμέτρηση του Καλού και του Κακού.

Περπατούσαν ήδη πάνω από μία ώρα στην παγωμένη Βαλτική με κατεύθυνση τη Δανία. Η Έλζε, η Λούλου και ο Ότο σχεδίαζαν πολύ καιρό τη φυγή τους. Δυσπιστία, αποκλεισμός, φόβος, οπλισμένοι συνοριοφύλακες, απαγόρευση της τζαζ ως δηλητήριο του δυτικού ιμπεριαλισμού… σίγουρα οι ανατριχιαστικοί θόρυβοι της παγωμένης θάλασσας κάτω από τα πόδια τους τους τρόμαζαν λιγότερο.

Ξυπνάς, βάζεις ένα φλιτζάνι καφέ και φεύγεις.
Είναι μια μέρα όπως όλες οι άλλες.

Όταν όμως ανοίγεις την εξώπορτά σου, βρίσκεις να σε περιμένει ένα μικρό ξύλινο κουτί. Μέσα βρίσκεται ένα κομμάτι κορδόνι που σου αποκαλύπτει πόσα ακριβώς χρόνια θα ζήσεις.

Λίμπι Νίκολς φτάνει στο Λονδίνο με ραγισμένη καρδιά και τη ζωή της να έχει γίνει συντρίμμια. Ο πρώτος άνθρωπος που συναντά, ο ηλικιωμένος Φρανκ, της αφηγείται ένα περιστατικό που συνέβη το 1962, όταν γνώρισε ένα κορίτσι στο λεωφορείο με τον αριθμό 88, το οποίο είχε όμορφα κόκκινα μαλλιά, σαν τα μαλλιά της Λίμπι. Είχαν κανονίσει να συναντηθούν στην Εθνική Πινακοθήκη, όμως εκείνος έχασε το εισιτήριο, πάνω στο οποίο είχε γράψει το τηλέφωνό της. Από τότε παίρνει το ίδιο λεωφορείο κάθε μέρα με την ελπίδα να τη βρει. Οι προσπάθειές του ωστόσο είναι άκαρπες.