“Η άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα” – όταν ο Ξανθούλης γράφει, οι λέξεις γελούν και πονάνε

Ο Γιάννης Ξανθούλης δίνει ένα ακόμη σπαρταριστό έργο τους φανατικούς αναγνώστες του! Το νέο του βιβλίο “Η άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Διόπτρα”, μας “χτυπάει” από τις πρώτες σελίδες, χάρη στην απερίφραστα μοναδική γραφή του Ξανθούλη. Η αφήγηση κυλάει με μια ρυθμική λεπτότητα, όπου οι μυρωδιές, οι ήχοι, οι αταξίες της επαρχίας και τα όνειρα για μια καλύτερη ζωή μπλέκονται αρμονικά.

Ο συγγραφέας κατορθώνει να μεταφέρει τον αναγνώστη πίσω στα τέλη της δεκαετίας του ’50, βιώνοντας την αντιφατική Ελλάδα της μεταπολεμικής ανέχειας, της εφηβικής αμηχανίας και της σιωπηλής πολιτικής έντασης. Κεντρικές ηρωίδες οι γεμάτες τσαχπινιά, αθωότητα αλλά και απροσποίητο θάρρος αδελφές Γαργάρα (Φιλοθέη και Μαγιοπούλα) που επιχειρούν την… άλωση της Αθήνας – όχι ως κατάκτηση εξουσίας, αλλά ως κατάκτηση ζωής, ελευθερίας και ονείρου. Με εκκωφαντικό χιούμορ που δεν γίνεται κακεντρεχές, αλλά αντίθετα λυτρωτικό, η γραφή του Ξανθούλη μας δείχνει πώς οι καθημερινές εικόνες γίνονται φωτεινοί καθρέφτες της εποχής και των ανθρώπων της.

Η γραφή του Γιάννη Ξανθούλη είναι το ισχυρότερο όπλο: γεμάτη ειρωνεία, νοσταλγία, σατιρικές εικόνες, αινιγματικές ανατροπές – όλα δοσμένα με μια γλυκόπικρη τρυφερότητα που σε κρατάει κολλημένο στις σελίδες ενώ το τέλος προσφέρει αποζημίωση και κάθαρση…

 

Περιγραφή

Είναι βέβαιο πως η Ροδόσταμη, κωμόπολη της Ανατολικής Μακεδονίας, δεν είναι ευρύτερα γνωστή. Οι άνθρωποί της, όμως, πιθανότατα θυμίζουν γείτονες, συγγενείς, εραστές ή και τυχαίες γνωριμίες.

Το έτος 1959 και η αναμονή του ξεχωριστού 1960, που εγκαινίαζε μια ζωηρή δεκαετία, ανέσυρε αναμνήσεις από γεγονότα που η Ιστορία κατέγραψε ως κοσμοϊστορικά, με τη συνδρομή επιστημόνων, ιστορικών ή καφενόβιων ρητόρων που κυκλοφορούν πάντα ανάμεσά μας, σαν αντιβίωση στην πλήξη. Μπορεί όμως να είμαστε κι εμείς φορείς ανάλογης αβάσταχτης σοβαρότητας ή και ελαφρότητας, όσο κι αν δεν το έχουμε εμπεδώσει, αφού ουδείς μάς το επισήμανε εγκαίρως… Η Ροδόσταμη, πάντως, συγκέντρωνε μια ενδιαφέρουσα ποικιλία από σωσίες των εαυτών μας. Οι αδελφές Γαργάρα, Φιλοθέη και Μαγιοπούλα, εκπαιδεύουν την αθωότητά τους αρχικά στην οικογενειακή αρένα και μετά ταξινομούν αλήθειες και ψευδαισθήσεις με σθένος ηρωικό και ευτράπελο. Οι δύο θυγατέρες του παλαιστή Ηρακλή Γαργάρα έγιναν έτσι αφορμή να γραφτεί ένα πόνημα θυελλωδών καταστάσεων – καιρικών, ψυχολογικών και άλλων.

Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι πρόκειται για συγγενικές του περσόνες ως προς την επιδίωξη απόδρασης σε μια Αθήνα έτοιμη να τις ανταμείψει με μυστικά τερατωδών αλλά ρομαντικών ρεφρέν, που υμνούσαν κάθε οξύμωρη προσδοκία ή ματαίωση. Κι αυτές, εύπιστες και απελπισμένες, επιδόθηκαν στο σπορ της Άλωσης, παραδομένες στα κέφια ενός εκτροχιασμένου χρόνου. Όσο για την εμμονή του συγγραφέα με τα έτη 1959 και 1960, αυτή, σύμφωνα με φήμες και σχόλια εμπειρογνωμόνων, οφείλεται στην ψυχωτική αμηχανία ενηλικίωσης που υπέστη – και την οποία, μάλλον, δεν ξεπέρασε ποτέ.
Λεπτομέρειες Βιβλίου
Θεματολογία: Σύγχρονη λογοτεχνία
Αριθμός σελίδων: 472
Εκδόσεις: Διόπτρα