Με πρωτοβουλία της  Βουλευτού Κοζάνης και Τομεάρχη Τουρισμού ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, 22 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μεταξύ των οποίων και η βουλευτής ‘Αρτας Όλγα Γεροβασίλη, κατέθεσαν κοινοβουλευτική ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας και την Υπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, σχετικά με τον αποκλεισμό νεοδιόριστων συζύγων εκπαιδευτικών από τη δυνατότητα συνυπηρέτησης ακόμη και σε δυσπρόσιτες ή/και ακριτικές περιοχές.

Στην ερώτηση καταγράφεται το πρόβλημα, όπου και οι δύο νεοδιόριστοι, σύζυγοι ή με σύμφωνο συμβίωσης, εκπαιδευτικοί της οικογένειας συμβαίνει να έχουν τοποθετηθεί ταυτόχρονα σε δύο διαφορετικά ΠΥΣΔΕ, σε δυσπρόσιτες ή/και ακριτικές περιοχές, στις οποίες καλούνται να παραμείνουν υποχρεωτικά για δύο χρόνια, χωρίς να προβλέπεται καν η δυνατότητα συνυπηρέτησης των συζύγων, έστω στη μία εκ των δύο δυσπρόσιτων ή/και ακριτικών περιοχών στις οποίες διορίζονται, ακόμα και αν υπάρχουν κενές οργανικές θέσεις.

Σε μια περίοδο, μάλιστα,  που η χώρα μας βιώνει στεγαστική κρίση και δυσβάσταχτη ακρίβεια αυτό δημιουργεί πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα σε αρκετές οικογένειες, που καλούνται να νοικιάσουν δύο σπίτια σε διαφορετικά μέρη και τα παιδιά της οικογένειας καλούνται να ακολουθήσουν αναγκαστικά (!) τον έναν από τους δύο γονείς. Την ίδια στιγμή, ο/η έτερος σύζυγος εκπαιδευτικός θα ζει για δύο χρόνια μακριά από την οικογένειά του/της, έχοντας επιπλέον έξοδα στέγασης και διαβίωσης, ενώ ακόμα και οι μεταξύ τους συναντήσεις, μέσα σε αυτή τη δυστοπία, θα καθίστανται ολοένα και λιγότερες και εξαιρετικά δαπανηρές. 

Τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί να εξωθούνται στη λήψη αδειών, ακόμα και άνευ αποδοχών, για να ανταπεξέλθουν στα αυξημένα προβλήματα διαβίωσης των οικογενειών τους ενώ ταυτόχρονα πολλές σχολικές μονάδες στη θέση των αδειούχων θα πρέπει να περιμένουν την πρόσληψη αναπληρωτών, κάτι που προκαλεί επιπλέον δυσλειτουργίες στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Η κυβέρνηση μέχρι σήμερα απαξιοί για το πρόβλημα. Δεν παρέχει καν τα στοιχειώδη κίνητρα στους νεοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς, ώστε να μπορούν να δημιουργήσουν μια κανονική συνθήκη για τη ζωή τους στους τόπους που καλούνται να υπηρετήσουν, ενώ το πρόβλημα θα μπορούσε να ρυθμιστεί επ’ ωφελεία, τόσο των ανθρώπων που το υφίστανται και της εκπαιδευτικής λειτουργίας όσο και των ακριτικών τοπικών κοινωνιών. 

Τέτοιου είδους ανάλγητες πολιτικές, όπως επισημαίνει η κα Βέττα, απέχουν μακράν από τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για πολιτικές διασφάλισης της κοινωνικής συνοχής και αντιμετώπισης του δημογραφικού προβλήματος. Μετά μάλιστα και από την εξοργιστική δήλωση της κας Μιχαηλίδου ότι «το περπάτημα κάνει καλό» στους γονείς και στους μαθητές που θα αναγκάζονται να διανύουν χιλιόμετρα μετά τις συγχωνεύσεις των σχολείων, οφείλουμε όλοι να αναρωτηθούμε:  Έτσι αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής; Με εξαθλιωμένους μαθητές, εκπαιδευτικούς και οικογένειες που θα συνθλίβονται καθημερινά, οικονομικά και κοινωνικά, στις μυλόπετρες των δικών της αποφάσεων;

Οι αρμόδιοι Υπουργοί καλούνται επομένως να απαντήσουν:

 – Για ποιο λόγο δεν προβλέπεται η εξαρχής συνυπηρέτηση νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών, έγγαμων ή σε σύμφωνο συμβίωσης, έστω σε δυσπρόσιτη ή/και ακριτική περιοχή που έχουν δηλώσει και οι δύο; Γιατί δεν υπάρχει καν η σχετική πρόβλεψη στην πλατφόρμα των αιτήσεων διορισμών, ώστε να λαμβάνονται έγκαιρα υπόψη αυτές οι περιπτώσεις;
-Τι πρωτοβουλίες προτίθενται να πάρουν ώστε να αντιμετωπιστεί το εν λόγω ζήτημα, χωρίς να εξωθούνται οι νεοδιόριστοι εκπαιδευτικοί σε χρήση αδειών, με όλα τα προβλήματα που αυτές δημιουργούν στους ίδιους και στην εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων;

– Τι προτίθενται να πράξουν, όταν οι ανωτέρω περιπτώσεις αφορούν σε γονείς τρίτεκνων ή πολύτεκνων οικογενειών, που επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο από μια τέτοια συνθήκη, κατά τα δύο πρώτα χρόνια του διορισμού τους;